Życiorysy na podstawie art. ks. Witolda Maleja "Rektorzy,
Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie 1863 - 1958"
Urodził się w Gostynińskim, do Seminarium wstąpił
w Pułtusku, Akademię Duchowną ukończył ze stopniem
kandydata św. Teologii. Święcenia kapłańskie
otrzymał w r. 1856 i początkowo pracował w diecezji
płockiej, a potem, przeniósł się do warszawskiej. W r. 1861, w
charakterze mansjonarza zamieszkał w
kierniewicach. Tam został aresztowany przez władze
policyjno-wojskowe i był więziony w cytadeli, a następnie
został skazany na 6 miesięcy więzienia, ale na skutek starań
ks. Felińskiego i wyraźny rozkaz cesarza został zwolniony
już po 2 miesiącach. W r. 1867 spełniał on obowiązki
wikariusza w Skierniewicach, ale stale uchodził za człowieka
niepewnego pod waględem, politycznym tym bardziej, że w swoim czasie
namawiał on włościan do udziału w powstaniu. Ze
względu na to, że obawiano się jego wpływu na mieszkańców
Skierniewic, a szczególnie na młodzież, której był prefektem w
szkołach, na żądanie gubernatora Władza Duchowna
przeniosła go na wikariusza kościoła św. Krzyża w
Warszawie.
W r. 1883 objął on obowiązki regensa Seminarium Duchownego i
spełniał je przez 5 lat. Równocześnie też prowadził
wykłady teologii pasterskiej, które umiał powiązać z
konkretnymi okolicznościami życia kapłańskiego. Wielką
troskliwością otaczał alumnów i umiał pozyskać ich
miłość. Nie znosił on kłamstwa i obłudy. Jego
odejście z Seminarium jest dość zagadkowe. Prawdopodobnie w
grę wchodziła jakaś intryga.
Zamieszkał przy katedrze św. Jana i spełniał
obowiązki wizytatora Zgromadzeń zakonnych. Chętnie odwiedzali go
tam dawni wychowankowie. Po 4 latach został on dotknięty
częściowo paraliżem, ale choroba ta stopniowo się
rozwijała i objęła cały organizm. Był to
ciężki krzyż trwający przez ostatnie 13 lat jego
życia. Zasługą ks. Magnuskiego jest to, że dokonał on
przekładu i wydał pożyteczne dzieło O. J. Debreyne'a,
"O teologii moralnej", uważanej w stosunku jej do fizjologii i
medycyny. W Bibliotece Seminaryjnej zachowało się szereg jego
rękopisów. Są to również przekłady dzieł obcych na
język polski, ale nie zdołał już ich wydać drukiem. 16
listopada 1907 r. w katedrze św. Jana odbył się jego pogrzeb.
Mszę św. żałobną celebrował biskup K.
Ruszkiewicz, jako dziekan Kapituły Metropolitalnej, a egzortę
żałobną wygłosił ks. kan. A. Szlagowski.
Baza: WIADOMOSCI ARCHIDECEZJALNE WARSZAWSKIE
Indeks: słowo-w-tyt
Szukasz: MAGNUSKIM.
AUT: Kuczyński Stanisław , ks.
TYTUŁ----> Wspomnienie o ś. p. ks. Władysławie
Magnuskim, Regensie Seminarium Warszawskiego.
CZA: Wiadomości Archidiecezjalne Warszawskie VIII , 1918 , 5-6 , s.
222-230
JĘZ: pol
See also:
http://www.magnuski.org/tifs/skorowidz-warszawy-1854.tif
http://www.magnuski.org/tifs/przewodnik-warszawski-1870.tif